Feestdagen

Terwijl jullie eind november in Nederland in Sinterklaas stemming aan het komen waren, stond hier alles in het thema van Thanks Giving. Alle supermarkten kondigden al weken hun kalkoenen aan, en iedereen keek uit naar het heerlijke eten. Ik heb mijn eerste Amerikaanse Thanks Giving bij Amalia en Scott gevierd, die mij hier in Atlanta hebben ontvangen toen ik nog niemand kende. Met nog hun zoon Nick, zijn vriendin, Scotts moeder en zijn zus met haar gezin kon ik even onderdeel zijn van een nieuwe familie. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten. Natuurlijk was er een gigantische kalkoen, en oa. zoete aardappels, aubergines en salade uit de moestuin. Voor het eten hadden we een lekkere fietstocht gemaakt naar de moestuin van Scott, waar ik al eerder heerlijke groente van had geproefd. Hij heeft een flinke tuin, op een stukje land zomaar ergens tussen een woonwijk, wat bedrijven en een spoorlijn, waar hij van alles verbouwd. Tijdens de fietstocht daarnaartoe, ongeveer 10 km, was het doodstil op straat, geen verkeer: iedereen was binnen, bij familie. De enige mensen die je zag waren daklozen, wat erg schrijnend was om te zien. Dat zijn er toch veel in een stad als Atlanta, en daarnaast: alleen maar donkere mensen. Gelijkheid is dan toch wel even erg ver te zoeken…

Die zaterdag heb ik mijn laatste football wedstrijd van het seizoen gezien. Dit was voor iedereen de belangrijkste wedstrijd, tegen University of Georgia Atlanta, sinds de vroege geschiedenis van Georgia Tech hun grote rivaal. Dat was in het begin trouwens wel verwarrend voor mij: alles heet hier Georgia. Georgia State University, Georgia Southern University, Georgia Tech. Maar blijkbaar als je roept ‘to hell with Georgia’, zoals in de fightsong van Georgia Tech, bedoel je daarmee University of Georgia Atlanta. Ik was bang dat de sfeer misschien erg haatdragend zou zijn, gezien de grote rivaliteit, maar dat viel wel mee, met deze ‘Clean, Old-fashioned hate’ zoals de rivaliteit ook wel genoemd wordt. Ik had niet zo veel verwachtingen van de wedstrijd, over het algemeen vind ik football vrij saai om naar te kijken, en bovendien heeft Georgia Tech de afgelopen jaren altijd verloren. Maar ik moet toegeven dat het een super spannende wedstrijd was en dat ik hard stond te juichen op de tribune. De eerste helft stonden we 20-0 voor (2 touch downs van 7 punten en 2 field goals van 3) en was iedereen super opgewonden. Helaas eindigde het in gelijkspel en heeft Georgia gewonnen in de verlening. Maar het leverde wel een mooie strijd op, met meer spectaculaire risico’s om die bal maar naar voren te krijgen dan in eerdere wedstrijden. Of ik begin gewoon een echte Amerikaan te worden, dat ik zelfs football kan waarderen, maar ik denk het niet :P

Het weekend daarna heb ik opnieuw op z’n Amerikaans belachelijk lang in de auto gezeten voor een dagje naar Savannah en Tybee Island. Maar het was het zeker waard. Met Elisabeth (Amerikaanse), Paul (Schot) en Jay (Zuid-Koreaan) zijn we zondag om 6 uur ’s morgens vertrokken om heel wat meer te kunnen zien dan de vorige keer dat ik naar Savannah was. Eerst hebben we een stuk gewandeld over het strand van Tybee Island, een schiereiland in de delta bij Savannah. Het was flink koud en winderig, zwemmen zat er echt niet in, maar tijdens de lunch uit de wind, in de zon, konden we weer opwarmen. Op de terugweg naar Savannah zijn we gestopt in de delta en hebben we daar een stuk gewandeld: een mix van palmbomen, water, uitgestrekte rietvelden en de oceaan in de verte. Tot slot nog Savannah verkend, met mooie oude gebouwen en toen weer een lange rit naar huis.

De afgelopen anderhalve week heb ik vooral hard gestudeerd, want deze week is mijn laatste week. Twee papers, twee presentaties en twee tentamens al achter de rug, nog maar een tentamen te gaan en het zit er echt op! Tijd om in de kerst stemming te komen, want ook hier begint het koud en donker te worden. Qua glitter en kitsch zit het natuurlijk wel goed hier. Met CCF hebben we al 2000 kerstkaarten in elkaar geknutseld om naar alle ouders en donateurs te sturen, dus dat was al een flinke portie sterren en sneeuwvlokken. Afgelopen zaterdag heb ik meegeholpen met ‘Big Kid on Campus’, en evenement om kinderen die te maken hebben met kanker (zelf ziek, of ouders, broertjes of zusjes) een leuke dag te bezorgen. Daar was ik in charge voor het knutselen, dus nog meer glitter en kerstversiering en leuke kinderen. Tot slot heb ik nog een vervanging gehad voor de Sinterklaas spellen die ik heb moeten missen, met een vergelijkbaar spel in het thema van kerstmis. Iedereen moest een ‘White Elephant Gift’ meenemen: een cadeau van minder dan $5 of iets wat je zelf kwijt wilt, om vervolgens een avond via lootjes en cadeaus afpakken te strijden om het beste pakje. Om geld in te zamelen voor de reis naar Puebla heb ik drie sets van pepernoten en kruidnoten gebakken voor de veiling, wat een mooie bijdrage van in totaal $75 opleverde: ‘Dutch Coockies’ waren populair!